Voel je… of denk je vooral dat je voelt?

Dit blog schreef ik vanuit mijn eigen ervaring en inzichten, om te laten zien waarom voelen soms zo lastig is en hoe je stap voor stap weer kunt terugkeren naar écht voelen.

Het lijkt soms alsof we voelen…

Het lijkt soms alsof we echt voelen, terwijl we in werkelijkheid vaak over ons gevoel nadenken. En soms verwarren we zelfs de gevolgen van niet-voelen met het echte voelen.

Sommige mensen hebben al vroeg geleerd hun gevoelens te beheersen of weg te duwen, omdat ze te pijnlijk of te spannend waren. Daardoor lijkt het alsof ze niet meer voelen, of juist “te gevoelig” zijn. In werkelijkheid voelen ze vooral de weerstand en de gevolgen van niet-voelen: pijn, spanning, leegte, eenzaamheid, lijden en veel denken.

Want wanneer we ons afsluiten van voelen, wordt het denken overactief. Het hoofd neemt het stuur over met piekeren, analyseren en zorgen maken. Ondertussen verkrampt het lichaam steeds meer, omdat er geen aandacht is en de spanning geen uitweg vindt. Zo ontstaat een vicieuze cirkel: meer denken → meer verkramping → nog moeilijker echt voelen.

Waarom sluiten we ons af van voelen?

Wanneer iemand vroeg in zijn leven moest afsluiten van voelen (bijv. door onveiligheid, afwijzing of te veel prikkels), ontwikkelt het brein een beschermlaag.

Hoe dat werkt:

⦁ Gevoel = te pijnlijk/te gevaarlijk → afsluiten.

⦁ Het lichaam voelt nog steeds, maar het bewustzijn(aandacht) verschuift naar het hoofd.

⦁ Je gaat over je gevoelens denken, of zoekt afleiding in iets anders in plaats van ze echt te ervaren.

⦁ Het kan voelen alsof er een filter tussen zit: “Ik voel wel, maar niet helemaal.”

Dat klopt: er is een overlevingsstrategie ontstaan -> denken, analyseren, begrijpen, (veel doen en met anderen bezig zijn/helpen) in plaats van te voelen.

Belangrijk om te weten

⦁ Je lichaam voelt altijd (het kan niet níet voelen). Alleen het contact met de ervaring is afgesneden.

⦁ Merk je: “het denken komt ertussen”? Dat is al bewustwording, de eerste stap terug naar voelen.

⦁ Als je opnieuw probeert te voelen, kan dat in het begin vreemd, leeg of zelfs onveilig aanvoelen. Dat is heel normaal, je hebt er lange tijd geen contact mee gehad.

Hoe kun je terug leren voelen?

⦁ Vertraag – zodra je merkt dat het denken ertussen schiet: adem diep, merk op dat je veilig bent en geef jezelf tijd.

⦁ Begin klein – voel iets eenvoudigs (warmte van je handen, contact met de stoel). Hoef niet meteen diepe emoties.

⦁ Verschuif je taal – van “Ik denk dat ik verdrietig ben” naar “Ik merk spanning/druk in mijn borst.” Beschrijf sensaties, niet interpretaties.

⦁ Oefen zacht – korte momenten; liever vaak en klein dan één keer groots.

⦁ Veiligheid eerst – voelen kan pas terugkomen als er (innerlijke) veiligheid is. Begeleiding of therapie kan helpen.

Metafoor

Het is als een tuin die jarenlang braak lag. Het lijkt dor en leeg, maar onder de grond leeft nog steeds alles. Met voorzichtig water en licht komen er weer scheutjes boven.

Herken jij dit verschil tussen denken en echt voelen?

Tot slot

Terugkeren naar voelen is een proces van mildheid en geduld. Het vraagt niet dat je alles ineens doorleeft, maar dat je stap voor stap weer thuiskomt in je lichaam. Elk moment van echte aanwezigheid opent weer een stukje van de weg terug naar jezelf.

Dit zijn mijn eigen inzichten en ervaringen, in het kort samengevat. Ik heb zelf lange tijd geworsteld met mijn gevoelens door een jeugd waarin ik me zeer onveilig voelde. Juist daardoor weet ik hoe moeilijk het kan zijn om terug te keren naar voelen en hoe helend het stap voor stap kan zijn.

Wil je meer ontdekken over voelen en thuiskomen in je lichaam?

Tijdens mijn massages en sessies bied ik een veilige ruimte waarin dit mag ontstaan. Je bent van harte welkom.

Elizabeth